"Pererijst." "Nee, maar echt?"
"Dat zie je nog wel, maar met een
gezinszak chips achter de kiezen
heb jij straks geen honger meer.
Het wordt spaghetti met zeebeesten.
Heb jij niks beters te doen
dan tekenfilms te kijken?"
"Niet alle tekenfilms zijn dom hoor.
Weet je wat ik net zag? Een eekhoorn
die een mens speelde die met z'n stem
nadeed hoe muziekinstrumenten
de menselijke stem nadoen."
Ze woonden in een veel te groot hoekhuis.
Niet slecht gelegen aan de Timorstraat.
Tussen de fietsrekken in de voortuin
stond in het grind een blauw bord
waarop te lezen viel:
Tandarts Haverkamp
voor afspraken
telefoon 002349
En met een viltstift stond geschreven:
double o' two
three four nine
that's my number.
Martha wilde niet meer Sarie heten
sinds Tony was weggegaan.
Maar Ien hield haar oude naam.
Ien Haverkamp, ze moest er niet aan denken.
