pagina 45



Het toeval wilde dat van hun groep
alleen diegenen zakten, die het examen
vorig jaar ook al niet haalden.
Slechts Paul verstoorde deze
speling van het lot nog bijna.
Hij slaagde met de hakken over de sloot.
Warenar had wel een verklaring:
"De jongen is smoorverliefd, sinds kort
en vermoedelijk voor het eerst."
Paul wist, maar hield dit voor zich,
dat het twee of drie regels uit een liedje waren
die de toegang tot al zijn kennis versperden.
Bella bella bella Marie
slechts voor jou zing ik
mijn droommelodie.



Bij de Printshop hadden ze door Erdal
ontworpen groen geel rode affiches
laten maken voor hun eindexamenfeest.
De tekst was van Henk naar het lied:
'Prophet has arise' van de poliopatiënten
rastaband Israel Vibration.

pagina 44

Daarentegen had Henk een
(wat hij toch beschouwde als)
lofdicht op zichzelf gemaakt.
Flierefluitende straatslijper
Losbollige flapdrol
Dromerige rinkelrooier
Pierewaaiende zwierbol
Baliekluivende tafelschuimer
Uitvretende hansworst
Luchtfietsende slaapkop
Harkerige stoethaspel
Dagdievende kloris
Slampampende lanterfanter
Lapzwanzende lichtmis
Slabakkende luiwammes
Leeglopende fantast
Nietsnuttige non-valeur

Op de tweede dag van het eindexamen
was Henk één van de eerste getuigen
van een auto-ongeluk op de Graafseweg.
De veroorzaker van het ongeluk
vroeg Henks jas om onder het hoofd
van het slachtoffer te leggen.
Zo miste hij een half uur van het
scheikunde-examen, toch al z'n zwakste vak.
Maar op de een of andere manier werkte
de schok nog na in zijn voordeel.
Het werd de enige acht tussen veel
zessen en een vijf op zijn eindlijst.
Bij biologie had hij een soort black-out.
Osmose, turgor en semi-permeabel wandje
waren die dag niet aan hem besteed.

pagina 43

De tweedehandse platenhandel had
had Boet kunnen ruilen voor 25 dozen
hardrock merchandising spul:
Judas Priest T-shirts, Motörhead gespen...
Sinds het begin van het motorcross seizoen
dit voorjaar, werkte hij voor het Franse
smeermiddelenmerk Lubriflex.
Reclameborden, spandoeken plaatsen,
het inkratten van de motoren
voor een overzeese Grand Prix,
dat soort klussen zouden zijn werk worden.
In de Ford Transit was naast de dozen
en zijn Kawasaki crossmotor nog net plaats
voor een luchtbed en een slaapzak.
"M'n adres, moeder? Poste Restante Toulouse."



Vanessa's klacht (in haar dagboek):
Die klootzak van een Henk,
die zelfingenomen kwal.
Net of er aan hem niks mankeert,
die poon, die goudvis,
die rooie vissenkop.
Z'n vrijheid, een smoes.
Z'n gladde praat,
uitgestreken gezicht.
Zo'n scholier met een vakantiebaantje.
Wat moest ie in de Onderbroeck?
Wat moest ik met hem?
En Norma wrijft met haar gekir
nog eens zout in de wonde.

pagina 42

Mark Antonisse was tamelijk van slag.
Want er was geen vervolg gekomen
op het avontuur in Oostenrijk
en hij kon zijn zinnen niet verzetten.
's Nachts werd hij bezocht door vreemde
(maar wat vertellende ?) dromen.
Zoals deze:
Een zwarte kat wordt moeizaam
de strot afgesneden door een
onbekende man met een bot mes.
Mark ziet zichzelf zijn zakmes uit
zijn broekzak (van een Lederhosen)
halen en hoort zichzelf zeggen:
"Hier heb je een scherp mes."



Maar ook deze:
"Ik was op bezoek bij een Vlaamse
in een stofjas geklede duivenmelker.
We stonden op zijn binnenplaats.
'de cour' zoals hij zei, voor het
duivenkot te wachten op het
binnenkomen van de duiven.
Dan duikt een duif als een roofvogel
op een prooi. Een muis, nee 'mois'
zegt de Belg. Maar terwijl mijn ogen
inzoomen, zie ik dat het weer een
zwarte kat is."

pagina 41


Willem Duys

Het fotohoekje werd ook vervangen.
Door een nieuwe rubriek onder het motto
van Willem Duys: Ja, beste mensen,
ook dieren hebben liefde nodig.
En bevatte wetenswaardigheden als:
Het sabeldier (Mustela zibellina) kan
de liefdesdaad tot circa tien uur rekken.
Het liefdesleven van de inktvissoort
Octopus vulgaris speelt zich af rond
de derde van zijn/haar acht armen.
Een tussenstuk ontbreekt en daarom
wordt het dier koppotig genoemd.
Hun lievelingseten is krab (Brachyura).
Ze leven solitair en beoefenen de rugslag.
Voor zover ze een rug hebben.
De wezel (Mustela nivalis) is
bedreven in de orale sex.



Ze konden het samen goed vinden,
Sara en Erdal. Hij maakte haar wegwijs
in de techniek en zij hem in de biologie.
Omdat hij haar ook inwijdde in zijn datadomein,
waren zelfs de computeronderwerpen in
Bitmap/Ponro (de naam werd niet gewijzigd)
er niet bij ingeschoten.
Iteratief of recursief programmeren (voorbeeld)
Ontdek de randomgenerator (getal of woord)
Michael Jackson Structured Programming.


.............. niet deze ................................ maar deze....................

pagina 40

Huize Pot was in rep en roer. Het was woensdag
en al donker en Anton was nog niet thuis.
Behalve opa ging iedereen zoeken.
"Waar ga je dan zoeken? Wedden dat zodra
jullie weg zijn, hij aan komt zetten met weet ik
wat voor verhaal." Maar ze konden niet niks doen
en hadden iedereen behalve de politie al gebeld...
en dus ... ja wat? Maar opa had het weer eens
goed gezien. Anton had een spel bedacht waarbij
hij om de beurt links- en rechtsaf moest slaan op
zijn fietstocht en was toen ergens bij Milsbeek beland,
voor hij de kortste weg naar huis had genomen.

In de redactie van Bitmap/Ponro
was met ingang van nr. 8
Henk Samrink vervangen
door Sara Troelstra.
Het was een echt voorjaarsnummer
geworden met Sara's carnavalskraker.



Gert, waar is je feestreus
Gert, waar is je reus
Waar is je feestreus gebleven?
Ik zag 'm net nog in je broek, ja ja
En vanmorgen stond ie in je pyjama

Hermien, let op je woordkeus
Hermien niet zo scabreus
Waar is je kuisheid gebleven
Voor sherry, koffie en wat frou frou frou
Moeten we zo naar de van Bemmelens toe.

pagina 39

"Het lichtste metaal is lithium en
het zwaarste metaal is osmium."
De les was al een minuut of vijf bezig
Toen Henk binnenkwam.
"En waar kom jij vandaan, Samrink?"
"Uit Bokki Wokki, meneer."
"Nou... toe zeg... ga zitten... stilte!"
"Antonisse, welk metaal komt het meest
voor in de aardkorst? "IJzer?... koper dan..."
"Nee, aluminium. En wie weet waar de
grondstof bauxiet haar naam vandaan heeft?"
"Les Baux." "Uitstekend Victor."

Typische gymnasiummop:
Johan Cruijff is aan het woord in een interview.
"Het gaat natuurlijk om de details,
de bijzonderheden..." Onderbreekt de
verslaggever: "Het idiosyncratische van
Barcelona?" Cruijff vertrekt geen spier en
zegt: "Juist ja." De verslaggever weer:
"En het iconoclastische..."
Zegt Johan: Ik sie niet in wat... eh...
peeldenstorm er mee te maken hep."




pagina 38

Ien verdacht haar moeder ervan
een verhouding te hebben met de
vertegenwoordiger van Novidental.
Een engerd met een rossig baardje.
Zij oefende mede namens Tony wraak,
op papier althans.

Lieve Mona,

toen ik gladjanus Jean Potage, die mafkees,
in adamskostuum vond op mijn vlijtig liesje,
werd ik een razende Roeland en zei:
"Dat zal Jaap heten, pak je todden, Jopie.
Snel of ik sla je in de Maartenskliniek."
Hij zag bleek als de dood van Pierlala
en werd op slag een brave Hendrik.
"Jesusfiguur met je judasbaard, malle
August. Ik ben haar ware Jacob.
Joost mag weten wat ze in jou ziet,
Jan zak. En jij nieuwsgierig Aagje,
Ik ben gekke Henkie niet. Het moet
uit zijn, Jut en Jul. Barbertje moet hangen."
Pas na een aantal jandoedels was ik
over deze jobstijding heen.

Groeten van een ongelovige Thomas.

pagina 37

De leraar Engels, Glimmerveen stelde Ien een
paar vragen. "Aldous Huxley's 'Brave New World'
was niet zoals '1984' van George Orwell,
een schildering van een toekomstvisioen."
zo betoogde Ien. "Maar een, weliswaar
gewaagde poging, om een oplossing
te bedenken voor de overmatige groei
en agressie van het mensdom. Namelijk
door deze te reguleren en wel bij de bron:
de voortplanting en de hormoonhuishouding."
Later zou ze ergens lezen dat '1984' geen
toekomstige maar historische Big Brother-staat
beschreef: Stalins USSR in 1948.



Glimmerveen had haar deze mening
niet in dank afgenomen. "Beperk jij je
maar tot 'Treasure Island' en 'Animal Farm',
zo denderend zijn je cijfers nou ook niet.
Om het niet over je uitspraak te hebben."
Iens uitspraak was sterk gekleurd door
Tony's dialect: Lancashire hotchpotch.
Ze moest ergens op een lange teen
getrapt hebben. Zo was hij nog nooit
tegen haar uitgevallen. "Laat ik m'n bek
maar houden." dacht ze. Maar stilletjes
neuriede ze: "Fifteen men on a dead
man's chest... yohoho and a bottle of rum."

pagina 36

Henk had zich voorgenomen zich geheel
op het eindexamen te concentreren.
"Erdal, ik heb gewoon geen tijd meer.
Het zal mij niet gebeuren dat ik zak.
Kijk, jij haalt het op je sloffen, maar ik
moet nu eindelijk iets gaan doen.
Zes jaar in deze burcht is genoeg."
Paul en Norma, die Winkelhaak bleek
te heten, waren net twee tortelduiven.
Norma was verzorgster van terminale
zieken in het tehuis Kalorama te Ubbergen.
Ze was depressief maar fleurde weer op
dankzij de liefde voor Paul. Haar vader
was de eigenaar van manege St. Frans
in Groesbeek. En dan te bedenken dat
'andare al cavallo di San Francesco'
Italiaans is voor: te voet gaan.



"Van de goede ontvangst graag een
rapportje naar radio Santa Maria.
De groeten aan Sjef Hendrickx,
Lady Zonnestraaltje, en alle
zieken, bejaarden en eenzamen."
Boet sleutelde aan zijn crossmotor.
De radio vervolgde: Schöne Maid,
hast du heut' für mich Zeit...
ho ja ho ja ho... ja ba da ba doe...
Henk hielp zijn moeder saucijzenbroodjes
bakken. Die ze 'siezen' noemde.
"Schieve lat, ga je zondag mee
Boet aanmoedigen in Boekel?"

pagina 35

De punkband was uitgeraasd.
"Van die twee meisjes, daar rechts
rechts van het podium, ken ik de blonde.
Ze werkt bij Nobelle, kom op.
Ze heet Vanessa Pauweoog... trouwens.
We hebben al een gespreksonderwerp.
Lingerie, wat wil je nog meer?"
Maar Paul was al veel te dronken
om nog een gesprek te voeren.
Toen Henk en Vanessa wilden gaan
hoorden ze Paul tegen Norma leuteren:
"Voorwaar, voorwaar ik zeg u meisje,
Norma, heet je zo niet, nog heden
zult gij met mij zijn in het paradijs."
Norma keek haar vriendin aan
met een blik van: "Wat moet je
nou met zo'n dronken tor?"

Amper drie weken later was de verkering
met Vanessa Pauweoog al ten einde.
Het feit dat Henk niet ongevoelig was voor
het geflirt van één van haar vriendinnen
was niet de belangrijkste reden hiervoor.
Zwaarwegender was dat zij hem tegenhield
op de dwaaltochten van zijn handen.
Ze moest erg huilen toen hij het uitmaakte.
"Het is natuurlijk vanwege mijn borsten?"
Niet dan... Henk?" "Borsten? Hoe zo...?"
"Dat ik er geen tepels op heb... snik..."
Dat was het dus geweest... ai...
Gene gene tepel.