pagina 70


Ivan Gontsjarov

Ik stel u voor (want mijn verhaal moet
toch verder) aan nog een figuur:
Vijf werst van Nijmegen... nee niet goed.
In plaats van Poesjkin speel bij
Gontsjarov leentjebuur!
Een alledaagse geschiedenis.
Iedereen in het huis van Anna Otten,
de eigenaresse van een bescheiden
semi-bungalow in Schijndel, was
die morgen voor dag en dauw op.
Zelfs André, hoewel hij gewacht had met
opstaan tot hij stemmen in de keuken hoorde.
Tot die tijd had hij door de geopende gordijnen
naar de opkomende zon liggen kijken.
Niet dat hij dat vaak deed, maar vandaag
was de grote dag. Zijn zus en broers aten
gebakken eieren en moeder was poes Mies
aan het voeren in de bijkeuken.



Anna was een beetje van streek
maar ze wist het goed te verbergen.
Toch was dit al het tweede kind
dat het nest verliet. Die dag zou ze
afscheid nemen van van haar zoon Dré.
Hem met enkele spullen naar Nijmegen
brengen. "Verhuizen" corrigeerde André.
"Jij ook een ei?" He nee, zijn er nog tomaten
in de tuin?" "Die ben ik vergeten te plukken,
wacht maar even..." "Doe ik zelf wel even."
"Och, je hebt nog niks aan je voeten.
Hier is thee." "ah, lekker ma."