"Het is uit met Boet. Ik heb je broer aan de dijk
gezet." Marie corrigeerde: "Nou ja, eigenlijk moet
je dat nog doen, hij is alleen met ruzie weggegaan."
De kippenlevertjes begonnen Henk allengs minder
te smaken, maar naarmate er meer gedronken werd
begon hij zich wat losser te voelen en gedragen.
's Avonds bakten ze nog een keer frieten en maakten
plannen om de volgende dag naar Brussel te gaan.
Ze zouden in bibliotheken materiaal zoals libretti
en partituren gaan zoeken. Van Richard Strauss:
Feuersnot, Ariadne auf Naxos en Capriccio.
En van Antonio Salieri: La grotta di Trofonio
en Prima la musica e poi le parole.
Richard Strauss
Het was overigens het verhaal van Trofonio
geweest dat de aanleiding vormde om Henk
uit te nodigen. Samen met Marie had Carmenita
in een Opernführer zitten bladeren om de
inspiratie een duwtje in de rug te geven.
De tweelingdochters van een zekere Aristone,
Ofelia en Dori mogen zelf hun aanstaande kiezen.
Maar dan ontdekken de mannen van hun keuze
de grot waar Trofonio bewerkstelligt dat de
karaktertrekken worden verwisseld en dat leidt
dan tot de gebruikelijke kronkelingen van de
Arcadische intrige en natuurlijk een happy end.
"Weet je, een keer bracht Boet zijn jongere
broer mee en eigenlijk leek me die ... Henk
heet hij ... minstens zo leuk en nou dacht ik ..."
"Meteen opbellen." had Marie toen gezegd.
Antonio Salieri
