achterop de fiets te nemen, leerde Henk
haar fietsen op de fiets van zijn moeder.
Eerst had hij er helemaal niet aan gedacht
dat ze niet zou kunnen fietsen. Ze kreeg er
al snel plezier in. Want ze had aan Manon
gevraagd of ze eens haar racefiets mocht
lenen. Toen had ze er meteen een gekocht.
Carmenita, Ien en Manon begonnen echt
een beetje samen te klitten, zodat Henk
wat meer op zichzelf aangewezen was.
Want met André wilde het niet echt klikken.
Misschien omdat ze wat op elkaar leken.
Uiterlijk in het geheel niet, maar hun gedrag.
Territorium, pikorde ... van dat soort dingen.
Hé André, wat hoor ik nou?
Sliep Henks lief vannacht bij jou?
"Ja, ik schaam de ogen uit m'n kop.
Want gisteren na dat feestje
Dat ergerlijke feestje
Kwam zij nog even ..."
Zeg André, hou nou maar op.
Denk dat Henk 't wel verkropt.
Nee, jij bent niet niet de eerste die ...
Ik had al zo'n vermoeden
Zo'n donkerbruin vermoeden
Van Carmenita's dernier cri.
