te twijfelen. "Film is wel heel mooi en alles,
maar is het eigenlijk wel iets voor mij? Aan
fotografie had ik altijd een hekel. Alles opgeteld,
eens kijken... nog geen tien foto's genomen."
En een feit was dat hij zo weinig mogelijk gekiekt
wilde worden. Hij begreep heel goed wat Papua's
bedoelden als ze zeiden dat fotografie iets wegnam
van de beelden waaruit je was opgebouwd.
Nog sterker gold dat voor de opname van zijn stem.
Aan de videocamera was hij tot nog toe ontsnapt.
Ook was hij eerder auditief ingesteld. "Anderen
zeggen beelden in hun hoofd te hebben, als ik
beelden probeer te herinneren worden ze
overvleugeld door de klanken en de melodie
van de woorden die erbij horen. En de geur."
"Of zit ik nu alleen argumenten tegen
het gaan filmen te verzinnen? Wel ja."
Bovendien zou hij aan de andere kant van
de camera staan... hoewel... dat maakte hem
niet de bestolene maar... ach vort met de geit.
Fausto had daarentegen geen enkele aarzeling.
Hij had een skateboard geregeld en het geluid
toebedeeld aan Carlo die net terug was van
de reis naar zijn schoonfamilie op Sardinië.
Op een warme najaarsdag werd de hele boel
in Fausto's Fiatje gepakt om te gaan filmen
op toch wel een beetje kille plaatsen.
