Hooguit wat geoefend en toen ze in Siena
aankwamen was het al te donker.
Bovendien leek Siena niet het goede decor.
"We rijden vanavond door naar Grosseto.
Daar zijn ook de hotels een stuk goedkoper
en we zullen er beter eten." En drinken...
waren ze vergeten te vertellen. Omdat ze
alle drie een houten hoofd hadden, zouden ze
Rome maar even links laten liggen. Fausto
had gelijk gehad. In Latina en vooral Sabaudia
was de hele voorraad films er doorheen gegaan.
"Eén ding weet ik..." dacht Henk "in ieder geval
zit er één erg goeie scene bij, namelijk die op
het strand van Sabaudia. Waar Fausto iets
piepschuimachtigs opraapt en zegt: 'Osso di sepia"
En ik (off camera en in het Nederlands) : dat
verkopen ze in dierenwinkels voor kanaries en zo...
is het niet? En Fausto dan zonder aarzelen
(in het Italiaans natuurlijk) : 'Ja maar, voor mij
is het vooral de poëzie van Eugenio Montale.'
En dan begint hij zowaar te reciteren. Het
gedicht heette gewoon Mediterraneo geloof ik."
Eugenio Montale
