pagina 105

"Goede morgen. Recherche Nijmegen.
Brigadier Rottenberg ... collega Vreeman.
Mogen we even binnenkomen? Fijn."
"Toch niet weer over m'n ouders hè?"
"Jawel, inderdaad ... hier is een bevel
tot huiszoeking ... dus als we even ..."
"Maar ..." "U heeft onlangs een verbouwing
uitgevoerd, betreffende de badkamer? Ja?"
"Nou en?" "Zo meteen zal de firma Slopex,
wiens assistentie wij hebben ingeroepen
met behulp van drilapparatuur de nodige ..."
"Jullie denken toch niet dat ... " "Daar
zal je ze al hebben." "Maar dat is waanzin!"



Tuit, tuit
Linkeroor fluit
Suizend geluid in je slakkenhuis
Vooruit
Men praat over jou
Vooruit
Fluit, fluit
Rechteroor suist
Konkelgefoes en roddelgeluid
Kijk uit
Men praat over jou
Kijk uit
Uit spuit
Bocht gaat uit
Olifant blaast het verhaaltje uit
Echt uit
Ja uitgespuid
Echt uit.

pagina 104

"Enerzijds heeft het water de mens
al eeuwen lang gefascineerd, van de
andere kant is het een onontbeerlijk
element van menige nachtmerrie ..."
Terwijl Henk een appelcarré at bij de
koffie, naar de radio luisterde en wat in
de krant bladerde, viel zijn oog op een
foto van een man die de kleerhanger
in zijn colbert had laten zitten, toen hij
het aantrok. Het onderschrift vermelde
de naam Andreotti. Grrr, weg de krant
en de radio kon ook wel uit. Daar kwam
de buurvrouw aan. Of hij die uil niet
uit de boom kon schieten.



"Walter had toch een buks waarmee hij
's zomers spreeuwen uit de kersenboom
schoot?" "Nee, dat doe ik niet. Die gaat
vanzelf wel weer weg. Ik heb toen ik nog
klein was eens in het wilde weg in de
kersenboom geschoten en meende
dat er een spreeuw uit viel, maar ben
niet gaan kijken. 's Avonds trapte ik er
bijna op toen ik met pa coloradokevers
zocht in het aardappelveldje. Die plette
je onder je schoenzolen. Ik had een hele
hap uit het achterste gedeelte van de kop
geschoten. Maar ik ga niet op uilen schieten."

pagina 103

"En laten we nu eens veronderstellen dat hij
er uit zag als Greg Norman, maar Theo heette.
Zou dat niet geklonken hebben als: Teo, Tiu,
Dio, Dieu, Ju(-piter), Zeus. Tia, Jah, enzovoorts?
En zou zo'n man niet vreselijk aantrekkelijk zijn
geweest voor de vrouwen en dochters van
plaatselijke machthebbers? Leto van Delos.
Maia van Arkadië. Alkmene en Io van Argos.
Semele van Thebe. Aigina van Oinone. Danae
van koning Akrisos. Europa van koning Agenor
van Foenicië, Leda van koning Tyndaros van
Sparta, moeder van de schone Helena."



"Van vader Kronos had Theo het bovenrijk
geërfd. Maar hij was sterker gebleken dan
zijn broers Hades en Poseidon. Zo was het
rijk weer onder één vorst verenigd, zelfs
sterk uitgebreid naar het zuiden en oosten.
Misschien was hij, vergezeld van druïden,
ver naar het oosten geweest. Had Abraham
hem gezien onder de terebinten van Mamre.
Of waren tenminste verhalen over opperkoning
Theo in Mesopotamië doorgedrongen."
Twee docenten wilden Iens werkstukken liever
niet meer beoordelen. Maar ze verzamelde wel
genoeg studiepunten om verder te kunnen gaan.

pagina 102

Nog één keer kwam hij Carmenita tegen.
In het Renpaard was Henk aan het biljarten
met Manon, toen zij met André binnen kwam.
Dat was allemaal nog tot daar aan toe geweest,
ware het niet dat zij zijn lievelings T-shirt aan
had. Dat Henk nog afgetroggeld had van Marie.
Een groen handbal-truitje met in witte letters erop:
St Gobain Tergnier. Hij legde zijn keu op het
biljard, liep op haar toe, nam het shirt bij de hals
en scheurde het tot aan de zoom open. "Zo!"
André had hij daarna ook niet meer gezien.
Misschien waren ze beiden naar Brussel.



Manon vertelde dat Ien helemaal doorgedraaid
was. "Ze heeft ontdekt dat de goden mensen
waren. Ze had het over een Theo en over een
golfer, Norman of zo." "Ja, Greg Norman."
Later had Henk er Ien zelf naar gevraagd.
"Probeer je voor te stellen. Een vorst maakt
een rondgang door zijn rijk. Daar verschijnen
rijk uitgedoste noorderlingen. Jonge blonde
goden, oorspronkelijk uit Gotland stammend,
maar door de klimaatsveranderingen gedwongen
hun zetel steeds verder naar het zuiden te
verplaatsen. Van Kreta naar Delos, uiteindelijk
naar de Olympos, de Mont Blanc. En de winters
brengen ze door in Ethiopië, zoals Africa toen
heette, in Marokko, Kythera de stad van Hera."

pagina 101

Al twee nachten had Henk niet zo goed
geslapen. In een boom achter de schuur
zat een uil die blafte als een dwergpincher.
In ontbijt had hij niet zo'n zin. Dan ging hij
maar eens bij opa Pot op de koffie. Kon hij
hem wat dingen vragen om Ien wat meer
weerwerk te kunnen bieden. Ien was namelijk
een beetje aan het doordraven. Ze ging nu al
verder dan die Wilkens en beweerde Knossos III
gelokaliseerd te hebben. Namelijk La Coruña in
Spaans Galicië. Maar ze was ook bij opa geweest.
"Ja, ze zag een soort verbinding tussen Truro in
Cornwall en de Etrusken en wilde weten over het
begin van de ijzertijd, Elba en het Tolfa gebergte.



Nou zijn er drie legenden over de afkomst van
de Etrusken: het waren Lydiërs, Pelasgen of
van Lemnos. Er zijn wel degelijk aanwijzingen
voor een noordelijke invloed. De opkomst van
lijkverbranding. Urnenvelden, die voornamelijk
aan de kust gevonden worden. De positie van de
vrouw. Maar bovenal was ze geïnteresseerd in de
verhalen over hoe de helden van de Trojaanse
oorlog in Italië steden stichtten. Aeneas natuurlijk,
maar ook Antenor, Diomedes en Philoctetes."
"O, die van de stinkende slangenbeetwond."
"Dus jij hebt Sophocles of Ovidius wel gelezen?"
"Nee, maar ik heb een neus voor smeuïge details."


Philoctetes

pagina 100

(Ien was aan het snuffelen in Manons kamer.)
Maar waarom rust mijn blik nu juist op die plaats?
Hoezo verhoogt die rommelkast mijn geestdrift?
Voorzichtig haal ik uit de linker rolschaats
Een bruinig flesje zonder enig opschrift.
Jij cocktail van giftige sluimersappen
Extract van obscure wetenschappen
Palfium, Rohypnol en Mogadon
Bijeen gespaard, gescoord door Manon.
Ze zegt: vasthouden is al een medicijn.
Alleen al het zien verzacht de pijn.
Dat ze 't innemen nog lang opschorten mag.
Naar open zee gedreven te ontmoeten
De spiegelglans die toont de eigen voeten
Naar nieuwe oevers lokt een nieuwe dag.



Das also war des Pudels Kern!
Manon was niet alleen een Aussteiger,
maar had ook nog een ultieme Ausstieg
achter de hand. Ien maakte zich er niet al
te druk om. In vorige eeuwen liepen er veel
mensen rond met altijd een capsule gif op zak.
Als je daar nou enige kracht aan ontleende.
Het werd romantisch genoemd. Maar ja,
toen liep je misschien ook meer kans
gemarteld te worden. Zou zij het leven als
een marteling ondergaan? Lijkt me niet.
Goethe's poedel
Komrij's kat
Ding an sich
Wat is dat?


JW Goethe ................. Gerrit Komrij .......... Immanuel Kant

pagina 99

"Mam, kan ik de auto nog eens lenen?
Ik ga verhuizen. Ik ga voorlopig bij Manon
wonen in de Ooij." "Wat? Is het uit met
André? En alles was toch koek en ei?"
"Niet meer. Ik heb de hele nacht bij Manon
doorgefeest met een stel mensen. André
verveelde zich en was al naar huis gegaan.
Met wie tref ik hem vanmorgen in mijn bed aan?
Met de Belgische vriendin van Henk Samrink!"
Ien had met Lili gebeld en gelukkig waren ze
zo kies geweest om afwezig te zijn toen ze
haar spullen op kwam halen. "Dat bezoedelde
bed kunnen ze houden." Voor ze weg ging
schreef ze nog snel een briefje en legde dat
op het bed. Er stond slechts: Val kapot ... i.



Henk draaide een paar keer goed hard
'Zeg maar niets meer.' Dat luchtte op.
Tot hij besefte dat Hazes ... a. heette.
Marie belde op een keer. "Over drie weken in
Brussel? Waarom ik niet meer mee wil doen?
Carmenita heeft weer een nieuwe vlam."
Afleiding vond hij in de reizen met Ien en
Manon. Naar Delft (Delphi), Dishoek (Hades),
Vlissingen, Biggekerke, Borssele, en niet te
vergeten Sint-Joosland want dat was immers
Ios, het eiland van Homerus. De theorie begon
hem steeds aannemelijker in de oren te klinken.
Vooral het argument dat het landschap, de rivieren
en de paardenfokkerij op grote schaal moeilijk te
rijmen vielen met het rotsige Griekenland en Turkije.
"Maar hoe kregen ze dan al hun paarden in die
bootjes naar Engeland? wilde Henk weten.

pagina 98

Omdat hij moe werd Carmenita steeds
achterop de fiets te nemen, leerde Henk
haar fietsen op de fiets van zijn moeder.
Eerst had hij er helemaal niet aan gedacht
dat ze niet zou kunnen fietsen. Ze kreeg er
al snel plezier in. Want ze had aan Manon
gevraagd of ze eens haar racefiets mocht
lenen. Toen had ze er meteen een gekocht.
Carmenita, Ien en Manon begonnen echt
een beetje samen te klitten, zodat Henk
wat meer op zichzelf aangewezen was.
Want met André wilde het niet echt klikken.
Misschien omdat ze wat op elkaar leken.
Uiterlijk in het geheel niet, maar hun gedrag.
Territorium, pikorde ... van dat soort dingen.



Hé André, wat hoor ik nou?
Sliep Henks lief vannacht bij jou?
"Ja, ik schaam de ogen uit m'n kop.
Want gisteren na dat feestje
Dat ergerlijke feestje
Kwam zij nog even ..."
Zeg André, hou nou maar op.
Denk dat Henk 't wel verkropt.
Nee, jij bent niet niet de eerste die ...
Ik had al zo'n vermoeden
Zo'n donkerbruin vermoeden
Van Carmenita's dernier cri.

pagina 97

Wat neem je mee als cadeautje op een kraamvisite?
Henk dacht aan een boek van Knut Hamsun.
Om als ze wat groter zijn voor te lezen.
Zoals het spookverhaal 'Een levensfragment' uit
de 'Koningin van Sheba en andere verhalen'
over een jongen die een tand vind op het kerkhof.
Uiteindelijk vond hij Carmenita's idee toch beter.
Twee hele kleine zwembroekjes. Hoewel...
Maar Norma vond het enig. "Kijk eens Theo...
Leootje..." Paul meende zich te moeten verklaren.
"Ik had in stilte al voor 'Theo' gekozen, maar
ik wilde haar eerst laten en toen zij 'Leo' zei
wilde ik mijn keuze niet alsnog veranderen.



Paul was met de studie gestopt en was
net op proef bij een reclamebureau als
copywriter begonnen. "Ze vroegen me
naar voorbeelden van goeie commercials
en die vraag had ik verwacht. Toen zei ik:
De Oedipus-spots. Die van Calvé: 'Laat je
nog wat over voor onze Willem' pindakaas.
En van Bros: 'Pap, wil je met me trouwen?'
Of dingen die maar in je hoofd blijven hangen
als 'Fruitella' op een wijsje van Right said Fred.
Een slechte: 'Afte, pak Pyralfex.' Hoewel,
het feit dat ik 'm heb onthouden... nietwaar?"
Hij had net aan een belangrijke opdracht één
zin bijgedragen. Voor een ketchup uit Elst.
"Weet je nog, Henk, hoe de Engelse uitspraak
van Mark Antonisse soms voor hilariteit zorgde?
Wel hoe zou hij 'Queen of the south' zeggen?"

pagina 96

"Naar Dodewaard? Maar ik heb niet zoveel tegen
kernenergie. Sellafield... maar ga eens naar Weurt.
Tussen vuilverbrander en kolenvergasser."
"Nee niet daarom Henk, we gaan naar Dodona,
Delos en Lemnos. Dodewaard, Deelen en Lemmer."
"Met de auto?" wilde Manon weten.
"Ja, ik kan de Volvo van m'n moeder lenen."
"Viel Griekenland dan ongeveer samen met
Nederland? Ik bedoel het vermeende Griekenland."
"Je bedoelt Achaea. Nee. Bijvoorbeeld in Frankrijk
was de Argos, waar ze nu nog Argot spreken.
Het meest verraste me toch wel dat Knossos,
Oslo bleek te zijn." "Hè jammer, ik had al gehoopt
dat het hier was. Carnaval ... Knotsenburg ..."
"En waar zou Egypte liggen? Raad eens?"
"België?" waagde Carmenita.
"Nee bijna. Het departement Seine-Maritieme.
Dieppe is dan Thebe. Ik wil dat alles gaan bezoeken.
Ik ben nog meer reizen aan het plannen."



Carmenita dacht aan verre streken. "Dan ging
de Odyssee vast naar Zuid-Amerika?" "Weer bijna
goed. Midden-Amerika, namelijk Saba en Cuba."
Henk dacht aan heel dichtbij. "Zou de stuwwal
hier, die toch loopt van de Sint Jansberg tot
de Duivelsberg, ook niet een gebied met veel
heiligdommen zijn geweest? En verderop over
de grens in het Reichswald heb je bijvoorbeeld
nog een plaats die de Himmelsleiter heet.
Die dingen kunnen we op de fiets gaan bekijken."


Sint Jansberg


Duivelsberg


Reichswald

pagina 95

Manon was zowel thuis als van school
weggelopen en ging af en toe naar de
drop-out school Eigenwijs. "Die namen
zeggen me helemaal niets. Wie is nou
die Kirke of hoe heet ze ook al weer?"
"Sommige zeggen: Circe. De gevreesde godin,
met de vele toverdranken. Uit de Odyssee."
"Uit de wat? Een heks dus, een tovenares.
Circe klinkt al meer naar Zierikzee, vind ik.
Gebruikte ze ook al paddo's? Vast wel ..."
"Nou je het zegt. Ik ben wel allerlei kruiden
tegengekomen maar geen paddenstoelen,
geloof ik, moet ik straks eens nakijken."
"Kom zo mee naar de steenfabriek. Kunnen
we er een paar uitproberen." "Is het goed als
ik André en Lili ook vraag?" "Voor mijn part.
Heet jij echt Femios?" "Nee, Henk."



Ik ben een puntig kaalkopje
Pluk mij en eet mij op
Dan zal ik jou vertonen
De wereld op z'n kop

My secret charme is
They can't figure me out
My secret wish is
Big secret power
I reckon inna
RRaggamuffinstyledubbbbb

(I Man On)

pagina 94

Ik zeg onze volksschrijver na:
Ja, jongens en meisjes,
zoals jullie allemaal hadden kunnen weten,
ligt Troje helemaal niet in Turkije.
Nee, alle knuffelkonijnen en
geheim gemartelde jongens
weten heel goed waar Troje gelegen was.
In het perfide Albion. In de Gog Magog heuvelen.
Jullie zullen zeggen: is dat niet uit de bijbel?
Ja, bij Ezekiël en ook uit de Apocalyps.
Maar in de zestiende eeuw stonden de heuvels
van Ditton Woods ten zuiden van Cambridge
nog bekend als Gog Magog.



Niet gedacht he?
De stem,
van ome Gerard,
óók nog te zullen horen,
ook nog te zullen hóren.
(en die van ome Fons)



Ja, beste lezers,
U zult het misschien
niet meer gewend zijn,
zo aangesproken te worden.
Wat wil nu het geval?
Eendje Kwak en de Knobbelzwaan
almede de broers Eekhoorn en Konijn
hadden gedacht dat
de Tijd wel Rijp zou zijn
om de Waarheid te onthullen dat
de klassieke, of beter de pré-klassieke verhalen,
zich in plaats van rond de Middellandse Zee
in het Keltische, of beter het pré-Keltische
Europa van de Atlantische kust afspelen.

pagina 93

Manon was een tijdje geleden naar Zeeland geweest
om paddo's te plukken. "Bij Grave of de provincie?"
"De provincie. Ergens in de buurt van Zierikzee."
Iens belangstelling was opgeveerd. "Nou, dat is
toevallig zeg. Laat ik nou net een boek aan het
lezen zijn, van Iman Wilkens, waarin hij beweert
dat Schouwen het eiland van Kirke, Aiaia zou zijn.
Zierikzee en de talloze 'kerke' uitgangen moeten
daar nog aan herinneren. Hij heeft ook de vraag
opgelost waar Erembië ligt. "In de Peel zeker?"
"Nee Henk, dat is Pylos. Erembië is Eramecourt
in noord-Frankrijk, Picardië. Ja, ik ben er helemaal
ingedoken. Ben nu bezig met een aan aantal boeken
waar hij zich op baseert." "En Ithaka dan?" "Cadiz in
Spanje." "Is geen eiland, Ien." "In de bronstijd wel."

pagina 92

Henk was Ien en Manon tegengekomen
in de Lange Hezelstraat en ze hadden
hem gevraagd te komen kijken naar een
optreden van Manons ragamuffinband die
avond in Doornroosje.



"Hé, die Femios." Ien stelde voor even
een espresso te gaan drinken. "Goed."
Manon wilde een kopje heet water.
Uit haar rugzak haalde ze een rond
blikje met groene thee.



"Ik neem nooit uppers. Niet meer.
Ik zo'n beetje alle dope uitgeprobeerd,
maar ik heb al zoveel energie van mezelf,
dat ik dan zo'n beetje uit m'n vel spring.
Af en toe neem ik downers. Maar de enige
interessante dope is eigenlijk die waar
je lichtjes van gaat hallucineren.

pagina 91

Ben Borgart

Er zijn ogenblikken dat een mens zichzelf
een klap voor z'n kop zou willen geven.
"Crazy ..." Goed beschouwd mocht Ien
nog blij zijn dat ze maar tot haar middel
door het ijs gezakt was. Daar in de Ooij.
Op de Waaldijk stond een meisje met een
racefiets. Evenals Cuzzi uit 'de vuilnisroos'
van Ben Borgart werd Ien 'geconfronteerd
met een ternauwernood aan het kind-stadium
ontgroeid meisje.' Maar gelukkig wapperden
er geen haren 'als dubieus bewijs van ernst en
echtheid.' Wel was ze toevallig in een oranje
trainingspak gekleed. "Ben door het ijs gezakt"
zei Ien om de situatie enigszins te verklaren.



"Moet je mijn trainingsbroek even aan?"
"Is me te klein" zei Ien. "Denk van niet.
Het is erg rekbaar spul. zie je." "Crazy ...
je heet toevallig toch niet Ellie Jurriaans, he?"
"Nee, Manon ... hoe zo?" "Nee, laat maar."
"Neem nou maar. Ik heb er nog een fietsbroek
onder aan. Als je wilt, kunnen we jouw spullen
bij mij drogen. Ik woon verderop. Op het terrein
van een oude steenfabriek. Gindse schoorsteen."
"Ja, is goed. Wil je even m'n schoenen halen.
Die zitten onder de snelbinder. Mijn fiets staat
een bocht terug ergens tegen een boom aan.
Een licht-blauwe fiets en suède schoenen.
Wacht, het sleuteltje zit nog in die natte rok."